- Synergia
- Praktyki
- O Synergii
- TeleSynergia
- Nasze placówki
- Oferta
- Oferta dla firm
- Umów wizytę
- Współpraca
- Blog
- Kontakt
Julia Neter
Julia Neter
Stanowisko:
Psycholog, psychoseksuolog, dietetyk kliniczny
Wykształcenie:
Jestem psychologiem w trakcie formacji psychoanalitycznej, dietetykiem klinicznym i uzyskałam absolutorium z literaturoznawstwa.
Ukończyłam Europejski kurs: SAR – European SAR Training i Pozytywnej Edukacji Seksualnej organizowane przez Instytut Pozytywnej Seksualności.
Doświadczenie:
Jestem członkinią Forum Polskiego Pola Lacanowskiego (FPPL) i Międzynarodowej Federacji Forów Pola Lacanowskiego (IF-EPFCL).
Uczestniczę w transgranicznej wymianie wiedzy i doświadczeń z klinicystami (w formie seminariów nad tekstami Freuda i Lacana, psychoanalitycznych grupach pracy, prezentacjach klinicznych i konferencjach).
Mam doświadczenie pracy na stanowisku psychologa w państwowej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Obornikach oraz w publicznym przedszkolu Edu Kids nr 1 w Bogdanowie.
Dla kogo:
Przyjmuję dzieci od 4 roku życia, nastolatków oraz dorosłych.
Do konsultacji zapraszam również pary niezależnie od różnorodności genderowo-relacyjnej.
Mam doświadczenie z pacjentami psychotycznymi i ze spektrum autyzmu.
Formy pracy:
Zapraszam na wizyty do gabinetu w Poznaniu oraz online.
Zakres:
- Konsultacja psychologiczna – ustalenie problemu i możliwości jego rozwiązań
- Interwencja kryzysowa
- Terapia: zaburzeń odżywiania, symptomów seksualnych, zaburzeń lękowych, psychosomatycznych, emocjonalnych, osobowości, nastroju, depresji, relacji międzyludzkich
- Psychoanaliza w nurcie J. Lacana – metoda uwzględniająca najbardziej podmiotowe aspekty każdej osoby, dzięki której możliwa jest trwała zmiana w życiu
Jeśli pacjentem jest dziecko lub nastolatek rozmawiam z jego rodzicami, lub opiekunami prawnymi zawsze w jego obecności. Wyjątkiem jest pierwsza wizyta rodziców/opiekunów.
Regularnie poddaję dyskusji swoją praktykę na superwizjach.
Cytat:
„Bycie w pewnym powtórzeniu, które oddziałuje na życie najczęściej nie tak i nie wtedy, jakbyśmy tego chcieli, upomina się o uwagę, by się nim zająć. Perspektywa czasu, jaki nam pozostaje, wydaje się powodować najwyższe pytanie o to, co dla każdego jednostkowo najważniejsze, nawet jeśli to coś jeszcze nie pozwala się określić sensem”.