Czym jest żarłoczność psychiczna (bulimia nervosa)
Często pojawia się w przypadku poprawionego stanu anoreksji, lecz może wystąpić bez niej. Charakteryzuje się niekontrolowanymi napadami objadania się, które skutkują w poczuciu winy u pacjenta, który w celu zapobiegnięcia wzrostu masy ciała, ucieka się do prowokowania wymiotów lub stosowania środków przeczyszczających. Takie zachowania nazywamy działaniami kompensacyjnymi. Wyróżniamy dwa rodzaje bulimii, przeczyszczającą, w której chory przyjmuje środki farmakologiczne i nieprzeczyszczający, w którym ich nie przyjmuje. W praktyce psychologicznej i psychiatrycznej nieznacznie częściej spotykamy pacjentów z rodzajem przeczyszczającym.
Podstawowymi objawami psychologicznymi pacjentów z bulimią są:
- częste, nawracające epizody napadowego objadania się – pochłanianie dużych porcji jedzenia w krótkich odstępach czasowych, powodujące nieprzyjemne uczucie przesytu
- stosowanie skrajnie nie przystosowawczych metod przeciwdziałania skutkom objadania się, czyli wymioty, nadużywanie środków przeczyszczających, okresowe głodówki, kompensowanie objadania się skrajnie wyczerpującymi ćwiczeniami, zażywanie leków związanych z łaknieniem.
- stałe zaabsorbowanie tematem jedzenia
- widoczny brak kontroli nad żywieniem siebie – chory nie może przestać jeść lub ograniczyć jedzenie.
- chorobliwy lęk przed otyłością
- samoocena uzależniona od wagi i wyglądu ciała
- prawidłowa waga lub nadwaga ciała, lecz nie otyłość.
Bulimia może się również objawiać fizycznie:
- starte szkliwo na dolnych zębach
- hemoroidy
- uszkodzenia przełyku
- wrzody
- otarcia, rany dłoni
- osłabienie
- obrzęk ślinianek
- problemy jelitowe
Większość problemów fizycznych wynika z przymuszania się do wymiotów, co sprawia, że kwas żołądkowy uszkadza nam struktury naszego organizmu.
Zachowania mogące wskazywać na bulimię
- częste korzystanie z łazienki zaraz po posiłku
- drażliwość w tematach okołojedzeniowych
- unikanie jedzenia w towarzystwie osób trzecich
- regularne, skrajnie wyczerpujące ćwiczenia
Zaburzenia o podobnych lub takich samych objawach co bulimia
Bulimię możemy często mylić z zespołem napadowego objadania się, zaburzeniami neurologicznymi, a co ważniejsze ze schorzeniami górnego odcinka przewodu pokarmowego. Diagnostyka psychologiczna jest jednak na tyle rozwinięta, wliczając w to klasyfikacje medyczne, że o ile psycholog ma wystarczającą wiedzę, to nie pomyli się w diagnozie, chociażby korzystając z superwizji.
Zaburzenia współwystępujące z bulimią
Choroby te często komplikują diagnozę, przez to, że mamy do czynienia z wieloma jednostkami chorobowymi i ciężej nam ustalić jasną przyczynę objawów, a zarazem proces leczenia w przypadku współwystępowania chorób jest problematyczny. Do zaburzeń najczęściej, spotykanych w gabinetach psychologa i psychiatry, współwystępujących z bulimią zaliczamy zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe, problemy z agresją, uzależnienia od substancji psychoaktywnych i leków, zaburzenie depresyjne atypowe.
Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi innymi artykułami, oto kilka z nich:
Zaburzenia odżywiania cz.1 – wstęp