ADHD (z angielskiego Attention Deficit Hyperactivity Disorder) to zaburzenie neurologiczne. Wpływa na funkcjonowanie uwagi, impulsywność i hiperaktywność zarówno u dzieci i dorosłych. Niestety, istnieje wiele mitów i fałszywych przekonań na temat Zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, które prowadzą do nieporozumień i dezinformacji na temat tego zaburzenia. W poniższym artykule poznasz kilka z najpopularniejszych mitów na temat tego zaburzenia i dlaczego są one fałszywe.
-
Mit: ADHD nie jest rzeczywistym zaburzeniem.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi jest zaburzeniem neurologicznym zdefiniowanym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) i American Psychiatric Association (APA), oraz występuje w klasyfikacjach medycznych.
-
Mit: ADHD to wynik złego wychowania
Mimo, iż niektóre zachowania mogą wpłynąć na objawy ADHD, to nie jest to bezpośrednia przyczyna zaburzenia. Badania wskazując na silną korelację czynników genetycznych i neurologicznych z występowaniem ADHD. Dlate to właśnie je uważa się za główne przyczyny zaburzenia.
-
Mit: Osoby z ADHD są leniwe i niezdyscyplinowane
Osoby z ADHD często bardzo ciężko pracują, jednak trudności z koncentracją i organizacją znacznie utrudnia im wykonywanie zadań, które w teorii wydają się proste. Jest to duży problem szczególnie biorąc pod uwagę trudności z regulacją swoich emocji, co dodatkowo utrudnia ich codzienne funkcjonowanie.
-
Mit: ADHD jest chorobą dziecięcą.
Wiele osób dotkniętych ADHD doświadcza objawów przez całe swoje życie. Faktem jest, że Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi rozwija i zmienia swoje objawy z biegiem naszego rozwoju, w życiu dorosłym objawia się bardziej impulsywnością niż hiperaktywnością, czy też nieuwagą. Wiele osób jest również diagnozowanych dopiero w życiu dorosłym, kiedy to poszczególne objawy dopiero dają swoje oznaki.
-
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi można całkowicie wyleczyć
ADHD można nauczyć się zarządzać, lecz nie jest ono całkowicie wyleczalne. Niektóre objawy mogą zniknąć lub osłabnąć, ale najczęściej wymaga to ciężkiej i długotrwałej terapii behawioralnej, farmakoterpii i zmian w stylu życia.
-
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi jest wymysłem koncernu farmaceutycznego, który chce sprzedawać więcej leków.
Jak już wcześniej wspomniałem Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi jest uznane przez dwie najważniejsze organizacje zdrowia psychicznego. Wymaga ono profesjonalnej diagnozy i leczenia, a leki, które są wykorzystywane w przypadku terapii osób z ADHD są stosowane w leczeniu wielu innych zaburzeń, są starannie badane i testowane przed wprowadzeniem na rynek i mają potwierdzone działanie na korzyść pacjentów w wielu badaniach empirycznych. Nie ma zatem możliwości, aby na zaburzeniu neurologicznym specjalnie zarabiano pieniądze i podawano leki bez żadnego popartego argumentami powodu.
Wnioskiem z powyższego artykułu jest fakt, że Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi jest rzeczywistym zaburzeniem neurologicznym, które wymaga profesjonalnej diagnozy i leczenia. Warto zwrócić uwagę na to, że mity na temat ADHD mogą prowadzić do nieporozumień i dezinformacji. To z kolei może wpłynąć negatywnie na osoby z tym zaburzeniem oraz ich otoczenie. Niemożliwe jest całkowite wyleczenie ADHD, ale osoby dotknięte tym zaburzeniem mogą nauczyć się zarządzać jego objawami. Ostatecznie, edukacja na temat Zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i walka z fałszywymi przekonaniami na temat tego zaburzenia są kluczowe dla poprawy życia osób z ADHD i ich bliskich.