Przejdź do treści
Strona główna » Psychologia gier komputerowych

Psychologia gier komputerowych

Wielu rodziców obawia się o negatywne konsekwencje grania w gry wideo. W przeszłości uważano, że mogą one prowadzić do wzmożonej agresji. Nowe badania jednak temu przeczą a nawet dostarczają dowodów na pozytywny wpływ gier komputerowych na rozwój człowieka. Często słyszy się też o uzależnieniu od komputera. Czynnikiem przed tym chroniącym jest silna i ciepła relacja z dzieckiem, dbanie o jego szczęście i uczenie regulowania emocji w zdrowy sposób. Wtedy nastolatek nie będzie czuł potrzeby zamykania się w wirtualnym świecie, by odciąć się od przykrych myśli.

Istnieje sytuacja kiedy gra dostępna jest tylko w języku obcym, lub współzawodniczy się w rozgrywce z graczami z innych krajów. Wymaga to porozumiewania po angielsku. To ciekawy sposób nauki słownictwa i nabywania płynności wypowiedzi. W takich rozgrywkach wieloosobowych rozwija się wiele umiejętności. Między innymi pracowania w grupie, dobrej komunikacji, wyznaczania ról w zespole i dzielenia się zadaniami do wykonania. Nie wspominając nawet o nawiązywaniu znajomości z graczami dzielącymi wspólne hobby.

Konieczność sprawnego i szybkiego reagowania na akcję gry rozwija sprawność motoryczną, koordynację uwagi, przetwarzanie wizualne jak też i działanie pod presją czasu czy odporność na stres.

Gry strategiczne uczą przewidywania, wnioskowania, planowania, rozwiązywania problemów, myślenia krytycznego, a także pomysłowości.

Warianty z rozbudowaną fabułą pozwalają wcielić się w postać zupełnie niepodobną do nas. Dzięki nim możemy doświadczyć zdarzeń, które byłyby nieosiągalne w realnym życiu. Korzystanie z gier na motywach historycznych przekazuje wiedzę w łatwo dostępny i angażujący sposób. Osadzenie kontekstu rozgrywki w obcej kulturze uczy o stylu życia i również trudnościach tej społeczności. Fabuła dotycząca problemów grup społecznych, do których nie należymy i nie mamy na co dzień z nimi kontaktu, uwrażliwia nas na ból innych ludzi i rozwija empatię. Wykonywanie zróżnicowanych zadań i poleceń w grze otwiera na nowe zainteresowania i umiejętności.

Młodzi gracze często narzekają na brak akceptacji ich zainteresowania grami ze strony dorosłych. Chcieliby móc opowiedzieć o niesamowitej historii, którą właśnie poznali, o przyjaźniach nawiązanych podczas rozgrywki, o zdobytych umiejętnościach, o pięknej ścieżce dźwiękowej czy grafice w takiej produkcji. A także, co zaskoczy pewnie wielu rodziców, dzieci chciałyby dzielić się tą pasją również z członkami rodziny.