Przejdź do treści
Strona główna » Przemoc emocjonalna wobec dzieci

Przemoc emocjonalna wobec dzieci

Przemoc emocjonalna wobec dzieci

Przemoc może przybierać wiele różnych form, takich jak przemoc fizyczna, emocjonalna czy seksualna. Zazwyczaj kojarzy się ją z fizycznym uszczerbkiem na zdrowiu drugiej osoby. Często niezauważalnym rodzajem znęcania się jest przemoc emocjonalna, której konsekwencją nie są siniaki ani rany.

Szczególnie jest ona niedostrzegana wśród dzieci, które często zamykają się w sobie i nikomu o niej nie mówią bądź są nieświadome tego zjawiska. Sprawca przemocy emocjonalnej często nie ma świadomości, że niewłaściwie postępu. Często rodzice stosują szantaż emocjonalny na dziecku, aby coś osiągnąć, jednak nie wiedzą jakie negatywne skutki może on mieć na dalszy rozwój potomka. Przykładowe zachowania osób, które stosują przemoc emocjonalną:

  1. Upokarzanie i poniżanie.
  2. Ignorowanie emocji i potrzeb.
  3. Manipulowanie.
  4. Kontrolowanie i ograniczanie.
  5. Wywieranie presji, wymagania niewykonalnych celów, nadmierny krytycyzm i nieustanne porównywanie do innych osób.

Przemoc emocjonalna to najczęściej występujący rodzaj krzywdzenia dzieci. Może prowadzić do poważnych konsekwencji dla dziecka, takich jak depresja, lęki, niska samoocena, trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu zdrowych relacji, problemy w szkole, a nawet myśli samobójcze.

Gdy dochodzi do przemocy emocjonalnej wobec dziecka, często pojawiają się u niego zaburzenia jedzenia, opóźniony rozwój fizyczny bądź emocjonalny, samookaleczenia, nieutrzymywanie w nocy moczu, problemy ze snem oraz fobia społeczna. Może również zachowywać się nieadekwatnie do wieku.

Dzieci są narażone na przemoc domową, którą najczęściej doświadczają przez najbliższe im osoby. Żadna lista symptomów nie może definitywnie wskazywać, że dziecko doświadcza przemocy. Wszelkie nagłe zmiany w zachowaniu, których nie można wytłumaczyć prawidłowym rozwojem, zasługują na uwagę. Nie ma złotych zasad, których zawsze należy przestrzegać, gdy mamy do czynienia z przemocą.

Najlepszym modelem interwencji będzie oczywiście powstrzymanie sprawców przemocy, jednocześnie udzielając dzieciom pomocy, której potrzebują z zewnątrz. W sytuacjach, w których oboje rodzice aktywnie krzywdzą dziecko, konieczne jest natychmiastowe działanie. Należy zawiadomić policję bądź chociażby szkołę dziecka, która jest zobowiązana do podjęcia odpowiednich działań oraz trzeba pamiętać o zapewnieniu mu odpowiedniego wsparcia emocjonalnego, aby wiedział, że jest ktoś kto o niego dba i go rozumie.

Zapraszamy również do zapoznania się z naszymi innymi artykułami, oto kilka z nich:

Trauma wczesnodziecięca – jaki może mieć wpływ na dorosłość.

Wychowanie autokratyczne dzieci: Dystans między dominującym rodzicem a dzieckiem

Myśli samobójcze u dzieci i młodzieży