Iga Siwek

Stanowisko:

Psycholog

Wykształcenie:

Jestem absolwentką psychologii, specjalność: psychologia kliniczna i osobowości
Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Ukończyłam również studium pedagogizacji UKSW. Odbyłam m.in. szkolenie Zaburzenia odżywiania – diagnoza i terapia w nurcie poznawczo-behawioralnym.
Moimi głównymi obszarami zainteresowań jest
psychologia kliniczna: leczenie zaburzeń afektywnych (m.in. depresji), lęku, zaburzeń odżywiania, radzenie sobie ze stresem, sytuacjami kryzysowymi, wpływ chorób
somatycznych na zdrowie psychiczne. Interesuje się również psychologią egzystencjalną oraz humanistyczną. W ramach pracy magisterskiej badałam lęk egzystencjalny oraz style
aktualizacji siebie u osób uzdolnionych muzycznie.

Doświadczenie:

Doświadczenie zawodowe zdobywałam w placówkach oświaty – szkołach i przedszkolach. Mam duże doświadczenie w obszarze psychologii biznesu. Pracowałam jako rekruter IT, badałam motywację pracowników, prowadziłam procesy rekrutacyjne. Jestem badaczem rynku – badam opinie konsumentów na temat różnorodnych produktów i usług poprzez badania ilościowe oraz jakościowe.

Interesuję się psychologią kliniczną, egzystencjalną oraz humanistyczną. Moją inspiracją jest psychoterapeuta egzystencjalny Irvin Yalom.

Prywatnie moją największą pasją jest muzyka.

Zakres:

Udzielam konsultacji psychologicznych stacjonarnie oraz w formie online. Pracuję z dziećmi, młodzieżą oraz osobami dorosłymi doświadczającymi w życiu trudności osobistych, kryzysów nadmiernego stresu oraz lęku, mającymi niskie poczucie własnej wartości. Skupiam się na pracy z zasobami posiadanymi przez każdego człowieka, rozpoznaniu ich oraz
wykorzystywaniu.

Pracuję jako psycholog (wolontariusz) w telefonie zaufania i udzielam wsparcia psychologicznego w sytuacjach kryzysowych, fundacja Twarze depresji.

Najważniejszym czynnikiem leczącym w procesie psychoterapii jest relacja terapeutyczna, dlatego też w swojej pracy psychologicznej niezwykle dbam o budowanie autentycznej relacji opartej na zrozumieniu i empatii, w której pacjent będzie czuł się komfortowo oraz będzie miał przestrzeń na poradzenie sobie ze swoimi trudnościami.