Przejdź do treści

Psychoterapia par
i małżeństw

Logo footer

Jednym z rodzajów terapii, na jaki można się zdecydować w naszym Centrum jest psychoterapia par i małżeństw. Podczas psychoterapii ustalana jest natura problemów oraz wyznaczane są cele, które przy pomocy terapeuty para stara się osiągnąć. Poszukiwane są przyczyny pojawiających się trudności oraz odkrywane są zasoby i potencjały obydwu stron. Poza tym w trakcie terapii ćwiczy się zasady konstruktywnej komunikacji oraz pogłębia wzajemną więź emocjonalną.

Psychoterapia par i małżeństw

Psychoterapia par
i małżeństw – etapy

Psychoterapia par i małżeństw przebiega w naszym Centrum według określonych etapów, do których zaliczamy:

  • Konsultacje
  • Zawarcie kontraktu psychoterapeutycznego
  • Spotkania terapeutyczne
  • Zakończenie terapii.

Psychoterapia par i małżeństw – Konsultacje

W naszym Centrum psychoterapię par i małżeństw rozpoczynamy od jednej lub kilku sesji konsultacyjnych. Podczas konsultacji terapeuta lepiej poznaje parę oraz stara się zrozumieć jej problem, z kolei para przygląda się problemowi ze swojej perspektywy i decyduje, czy taka rozmowa ma sens i czy daje jej jakąkolwiek nadzieję. Małżonkowie/partnerzy podczas pierwszych konsultacji odczuwają z reguły nadzieję i ulgę, ponieważ udało im się dotrzeć do specjalisty i podjąć rozmowę na trudny temat. Z drugiej jednak strony ze względu na poruszanie bardzo trudnych i drażliwych tematów, towarzyszy im uczucie bólu i lęku. Na tym etapie sygnalizujemy małżonkom/partnerom, że podczas terapii będą doświadczać różnych, trudnych emocji i apelujemy, aby bolesne doznania nie były podstawą przerywania terapii. Jeżeli jednak, któraś ze stron podejmie decyzję o rezygnacji z terapii, to prosimy, aby poinformować o tym fakcie wszystkie zainteresowane strony, najlepiej podczas spotkania w gabinecie. Sesje konsultacyjne z reguły zamykają się w 3 spotkaniach, jednak w niektórych przypadkach mogą się wydłużyć, co ma miejsce chociażby w przypadku interwencji kryzysowej. Konsultacje mogą być również traktowane jako jednorazowa porada, po której klient nie podejmuje decyzji o dalszym procesie terapeutycznym lub terapeuta informuje klienta o braku wskazań do dalszej współpracy.

Psychoterapia par i małżeństw – Zawarcie kontraktu psychoterapeutycznego

Zdiagnozowaliśmy i omówiliśmy problem, z którym zgłosili się do naszego Centrum małżonkowie/partnerzy oraz określiliśmy, co chcemy z nim zrobić. Co dalej? Jeżeli para deklaruje chęć rozpoczęcia terapii i wolę współpracy wykazuje również terapeuta, to sporządzamy kontrakt psychoterapeutyczny, który określa:Postanowienia kontraktu są niezmienne w trakcie trwania całej terapii. Świadome zaakceptowanie przez małżonków/partnerów określonych w kontrakcie zasad jest niezbędnym warunkiem rozpoczęcia terapii. Brak zgody na kontrakt jest równoznaczny z podjęciem decyzji o rezygnacji z terapii.

  1. cel terapii,
  2. nurt terapeutyczny w którym będą prowadzone spotkania,
  3. techniczne warunki prowadzenia terapii, czyli:
    • częstotliwość spotkań,
    • koszt sesji,
    • warunki odwoływania sesji,
    • obowiązki pacjenta i terapeuty.

Postanowienia kontraktu są niezmienne w trakcie trwania całej terapii. Świadome zaakceptowanie przez małżonków/partnerów określonych w kontrakcie zasad jest niezbędnym warunkiem rozpoczęcia terapii. Brak zgody na kontrakt jest równoznaczny z podjęciem decyzji o rezygnacji z terapii.

Psychoterapia par i małżeństw – Spotkania terapeutyczne

Po zawarciu kontraktu psychoterapeutycznego następują spotkania terapeutyczne. Przebieg tych spotkań różni się w zależności od stosowanego podejścia terapeutycznego. Punktami wspólnymi wszystkich spotkań terapeutycznych, bez względu na nurt w jakim się odbywają, są rozmowy o związku i próby poszukiwania skutecznych metod radzenia sobie ze zgłaszanymi problemami. Praca nad relacją wymaga regularności i systematyczności. W naszym Centrum preferujemy spotkania, które odbywają się raz w tygodniu i trwają 60 lub 90 minut. Jest to optymalna częstotliwość spotkań, pozwalająca sukcesywnie realizować plan pracy i jednocześnie nie pomijać bieżących problemów. Rzadsze spotkania negatywnie wpływają na efektywność pracy, jednak są jak najbardziej możliwe Natomiast spotkania odbywające się rzadziej niż raz na dwa tygodnie traktowane są wyłącznie jako spotkania konsultacyjne. Oczywiście należy mieć na uwadze, że przebieg trwania terapii jest uzależniony nie tylko od rodzaju problemów z jakimi zmaga się para, ale też od wzajemnej motywacji partnerów.

Psychoterapia par i małżeństw – Zakończenie terapii

Spotkania terapeutyczne mogą prowadzić do poprawy relacji między małżonkami/partnerami, chociaż nie zawsze tak jest. Czasami celem takich spotkań jest już jedynie doprowadzenie do godnego rozstania małżonków/partnerów, z zachowaniem szacunku w relacji.

Psychoterapia par i małżeństw – adresaci

Psychoterapia par i małżeństw skierowana jest do osób, które:
Synergia Psychoterapia par i małżeństw
  1. chcą poprawić jakość swoich relacji,
  2. stwierdziły, że próbowały już wszystkich metod pomocy i znajdują się na granicy rozstania,
  3. potrzebują wsparcia w takich sytuacjach jak:
    • zdrada i jej konsekwencje,
    • zazdrość,
    • problem z obustronną komunikacją,
    • niezaspokajanie wzajemnych potrzeb,
    • zaburzenia funkcji seksualnych,
    • zmiany życiowe (np. śmierć, narodziny dziecka )
    • uzależnienia,
    • inne.

Psychoterapia par i małżeństw – właściwy moment na podjęcie terapii

Z naszych doświadczeń wynika, że w zdecydowanej większości przypadków małżeństwa i pary bez względu na swój staż, podejmują terapię w momencie, w którym nie potrafią już ze sobą rozmawiać lub w ogóle ze sobą nie rozmawiają. Nie warto jednak czekać do momentu w którym żyjemy obok siebie i powoli rezygnujemy z prób podejmowania dialogu. Nie warto też czekać do momentu, w którym każda rozmowa kończy się awanturą. Można i należy szukać profesjonalnej pomocy znacznie wcześniej. Profesjonalnego wsparcia powinniśmy zacząć szukać w momencie, kiedy:
  • nasze oczekiwania i wyobrażenia na temat związku nie mają odzwierciedlenia w codziennym życiu,
  • brakuje nam bliskości w związku,
  • nie czujemy, że to co robimy i mówimy jest ważne dla małżonka/partnera (małżonki/partnerki),
  • nie rozumiemy zachowania drugiej strony,
    odnosimy wrażenie, że małżonek/partner (małżonka/partnerka) nas poniża lub zbyt mocno od siebie uzależnia,
  • coraz bardziej mijamy się, przestajemy spędzać razem czas,
  • nie potrafimy określić, co w naszej relacji jest wciąż ważne,
  • przeważają w naszym związku emocje negatywne,
  • czerpiemy większą satysfakcję z przebywania w gronie znajomych, niż w towarzystwie małżonka/partnera (małżonki/partnerki),
  • sfera intymna związku omawiana jest częściej z przyjacielem/przyjaciółką niż małżonkiem/partnerem (małżonką/partnerką),
  • zaczynamy unikać bliskości fizycznej,
  • nie mamy wspólnych tematów do rozmów,
  • dzielą nas różne podejścia do kwestii wychowywania dzieci,
  • czujemy się zbyt mocno obciążeni domowymi obowiązkami w porównaniu do małżonka/partnera (małżonki/partnerki),
  • małżonek/partner (małżonka/partnerka) traci w naszych oczach atrakcyjność, co jest podstawą wznowienia poszukiwań nowego obiektu westchnień,
  • nie czujemy się atrakcyjni w oczach małżonka/partnera (małżonki/partnerki),
  • nie potrafimy zbudować zdrowych relacji z rodzicami i/lub teściami,
  • odczuwamy, że coś jest nie tak, ale brakuje nam umiejętności zdefiniowania przyczyny naszego dyskomfortu w relacji z małżonkiem/partnerem (małżonką/partnerką).