- Synergia
- Praktyki
- O Synergii
- TeleSynergia
- Nasze placówki
- Oferta
- Pakiety Medyczne
- Psychoterapia Bydgoszcz
- Psychoterapia Gdańsk
- Psychoterapia Gorzów Wielkopolski
- Psychoterapia Kraków
- Psychoterapia Poznań
- Psychoterapia Słupsk
- Psychoterapia Szczecin
- Psychoterapia Opole
- Psychoterapia Warszawa
- Psychoterapia Wrocław
- Psychoterapia Zielona Góra
- Terapia małżeńska
- Psychoterapia dla par
- Terapia uzależnień
- Psychiatra
- Psycholog dziecięcy
- Dietetyk kliniczny
- Cennik
- Oferta dla firm
- Umów wizytę
- Współpraca
- Blog
- Kontakt
Zuzanna Jaruszewska

Zuzanna Jaruszewska

Stanowisko:
Wykształcenie:
Jestem absolwentką psychologii na Uniwersytecie SWPS w Sopocie. Ukończyłam I stopień Terapii
Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR), a także jestem certyfikowanym praktykiem Dialogu
Motywującego (PIDM), metody Kids’ Skills oraz trenerem Umiejętności Społecznych (TUS I i II
stopień – Fundacja Pomoc Autyzm). Obecnie kończę również studia z przygotowania
pedagogicznego.
Doświadczenie:
Od kilku lat rozwijam się w pracy z dziećmi, młodzieżą i rodzinami. Doświadczenie zdobywałam m.in.
w Młodzieżowym Ośrodku Leczenia Uzależnień “Mrowisko”, gdzie wspierałam młodzież z trudnościami emocjonalnymi i behawioralnymi, oraz w szkole podstawowej.
Obecnie pracuję jako psycholog w dwóch przedszkolach, gdzie towarzyszę najmłodszym w
rozwijaniu kompetencji społeczno-emocjonalnych, budowaniu poczucia własnej wartości i sprawczości. Wspieram zarówno dzieci neurotypowe, jak i te wymagające bardziej zindywidualizowanego podejścia – w tym dzieci ze spektrum autyzmu, ADHD, afazją oraz niepełnosprawnością intelektualną. Dzięki pracy z dziećmi na różnych etapach rozwoju zyskałam
szeroką perspektywę na ich potrzeby emocjonalne i społeczne, co pozwala mi dobierać metody wsparcia uwzględniające zarówno indywidualne wyzwania, jak i wpływ środowiska rodzinnego oraz społecznego, w którym wzrastają.
Filozofia pracy:
Dzieci postrzegają rzeczywistość w wyjątkowy sposób – przez pryzmat wyobraźni, emocji i osobistych
doświadczeń. Dlatego, zanurzając się w ich świat, łączę sprawdzone metody terapeutyczne z kreatywnym podejściem i autorskimi rozwiązaniami. Tworzę własne narzędzia terapeutyczne, w tym bajki terapeutyczne, które pomagają dzieciom oswajać trudne emocje, rozwijać strategie radzenia sobie i budować poczucie sprawczości. Każda historia powstaje z myślą o konkretnym dziecku, czerpiąc inspirację z jego zainteresowań i doświadczeń.
Najważniejszym elementem mojej pracy jest zbudowanie relacji opartej na akceptacji, ciekawości i szacunku, która daje dziecku przestrzeń do swobodnej ekspresji i odkrywania siebie. Wierzę, że rodzina to system naczyń połączonych – trudności dziecka często przypominają puzzle, które na pierwszy rzut oka wydają się nie pasować, dopóki nie zobaczymy pełnego obrazu. Dlatego kluczowym elementem mojej pracy jest współpraca z rodzicami – razem szukamy brakujących
elementów, które pomagają lepiej zrozumieć dziecko, siebie nawzajem i znaleźć najlepsze rozwiązania.
Świadome towarzyszenie dziecku w jego trudnościach wymaga od dorosłych umiejętności regulowania własnych emocji. Moje doświadczenie zawodowe oraz badania nad wypaleniem rodzicielskim w ramach pracy dyplomowej utwierdziły mnie w przekonaniu, że dobrostan emocjonalny dorosłych ma kluczowe znaczenie nie tylko dla nich samych, ale i dla zdrowia psychicznego dzieci.
Metody pracy:
Wspierając dzieci i ich rodziny, korzystam z metod, które łączą naukową skuteczność z elastycznością i uważnym dostosowaniem do indywidualnych potrzeb dziecka, nastolatka i rodzica. W swojej pracy opieram się na:
✔ Dialogu Motywującym (DM) – podejściu opartym na empatii, akceptacji i współpracy, które pomaga odkryć wewnętrzne zasoby, zrozumieć ambiwalentne uczucia wobec zmiany i odnaleźć własną motywację do działania (co może okazać się szczególnie istotne w przypadku nastolatków).
✔ Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR) – pomagającej określić cele i znaleźć skuteczne sposoby ich realizacji, bazując na własnych zasobach i doświadczeniach.
✔ Metodzie Kids’ Skills – opierającej się na założeniu, że dzieci nie mają problemów do rozwiązania, lecz umiejętności do nauczenia się – dlatego zamiast koncentrować się na trudnościach,