Przejdź do treści
Strona główna » Wizualizacja w praktyce psychologicznej jako proces terapeutyczny

Wizualizacja w praktyce psychologicznej jako proces terapeutyczny

Wizualizacja w praktyce psychologicznej jako proces terapeutyczny

W trakcie procesu psychoterapii, bardzo pomocnym narzędziem wspomagającym terapie jest praca pacjenta z wizualizacjami. Podczas  sesji terapeuta może za pomocą technik wizualizacji, poprowadzić pewne procesy nakierowywując pacjenta. Wizualizacja jest procesem, podczas którego pacjent wyobraża sobie np. pewną sytuacje z przeszłości oraz dalszy przebieg wydarzeń z nią związanych. Istnieje przekonanie mówiące, że regularne wizualizacje prowadzone w koncentracji, wspomagane technikami oddechowymi, pomagają w materializowaniu rzeczy, które planujemy osiągnąć. Wizualizacje mają bardzo szerokie zastosowanie i mogą zostać wykorzystywane do rozmaitych celów terapeutycznych. Najbardziej skuteczne są jednak regularne praktyki np. codzienne wizualizacje.

 

Psychoterapeuci zauważają wiele korzystnych zmian u pacjentów pracujących metodami pozytywnych wizualizacji, które znacząco wpływają na poprawę ogólnego stanu psychicznego pacjenta. Zalecają stosowanie technik wizualizacji w leczeniu różnego rodzaju depresji czy traum z przeszłości. Neurolodzy natomiast widzą ścisły związek pomiędzy pozytywnymi myślami, które wywołują określone reakcje chemiczno-elektromagnetyczne w mózgu, a ogólnym poziomem zadowolenia z jakości życia.

Podczas procesu koncentrowania uwagi i intensywnym kierowanym myśleniu, możemy zaobserwować wzmożone napięcie w określonych rejonach głowy bądź naszego ciała. Prace z pozytywnymi wizualizacjami np. szczęśliwego zakończenia naszych nierozwiązanych problemów pomagają nam zmienić chemie w mózgu oraz stan energetyczny w którym obecnie się znajdujemy. Szczególnie skuteczne są wizualizacje połączone z praktykami oddechowymi. W trakcie treningu możemy zauważyć, że niektóre obszary ciała są szczególnie spięte.

Istnieją techniki relaksacyjne wspomagające procesy takie jak wizualizacja, m.in. medytacje, techniki świadomego oddechu, Hawajski piko- piko, metoda Silvy…

Wizualizacja może być cennym narzędziem wspomagającym proces wychodzenia z problemów, także warto poświęcić na nie nawet chwilę naszego wolnego czasu. Podczas nawet 5-10 minutowych codziennych praktyk, będziemy mogli zaobserwować pierwsze korzyści.

Poniżej przedstawiamy państwu przykładowe ćwiczenie:

1. Usiądź wygodnie w wyprostowanej pozycji ciała (prosty kręgosłup), w miejscu, w którym panuje względna cisza. Można zamknąć oczy co pozwoli początkowo lepiej skupić się na procesie.

2.Postaraj się wejść w stan względnego rozluźnienia, i pozostań w nim chwilę

(można spróbować odliczania np. od 50 w dół).

3. Wyobraź sobie sytuację która Cię trapi, skup się na niej głęboko i pozwól by na tyle ile możesz przypomnieć sobie uczucia jakich doświadczałeś w tym momencie. Jeżeli jest to np. Sprzeczka można zainicjować wizualizacje pojednawczą poprzez przeprosiny, podanie sobie ręki, czy inne gesty rozejmu.

4. Na początku nie skupiaj się za bardzo na oddechu. Staraj się by był naturalny. Z czasem można starać się go przedłużać co będzie łatwiejsze, i niezakłócające procesu wizualizacji.

5.Jeśli poczujesz blokadę

(spięcie na ciele) spróbuj ją usunąć za pomocą koncentracji na tym obszarze oraz oddychaniu (skup się na danej partii ciała i pozwól napięciu ulecieć razem ze zużytym powietrzem podczas wydechu ).

6. Bardzo ważne jest także wizualizowanie sobie pozytywnych rzeczy, których chcielibyśmy doświadczyć. Wyobraźmy sobie zatem siebie w pełnym zdrowiu, świetnie wyglądającego, wolnego od problemów. Pozostańmy w tym stanie jeszcze chwilę, dziękując sobie za trudy napotkane na drodze.

7. Kończąc wizualizację powiedzmy sobie w duchu  3-krotnie np. „Właśnie teraz jestem zdrowy, szczęśliwy i nie ma takiego problemu z którym sobie nie poradzę”. Po czym możemy otworzyć oczy i wrócić do naszego otoczenia 🙂